San Cristobal - Palenque

21 juli 2018 - Palenque, Mexico


Vandaag weer een flinke bergrit te gaan. Om half 10 zitten we in de auto. De stad uitkomen is weer een dingetje. Er staan hier bijna nergens borden. Het eerste stukje is een soort van snelweg. Na 11 km moeten we links, maar er staat niet bij na hoeveel meter waardoor we alweer een afslag te vroeg hebben. Inmiddels weten we dat we net zo lang rechtdoor moeten rijden tot het zeker is wat je moet doen. 
Het eerste stuk doet nogal Scandinavisch aan, heel grappig. De huizen zijn van hout en ook de omheiningen van de weilandjes. Veel naaldbomen en een mosachtig grassoort. Wat wel anders is, is dat er overal kleine stukken grond zijn waar mais groeit. 
We rijden verder de bergen in. Op zich kunnen we redelijk doorrijden, als die hobbels er niet zouden zijn. Helemaal gek word je ervan. De kleding van de vrouwen verandert telkens. Iedere stam heeft blijkbaar z'n eigen kleding, dit geldt eigenlijk alleen voor de vrouwen. De mannen en kinderen lopen in normale kleding. Vrouwen dragen overal hun kleine kinderen met een doek op hun rug, wandelwagens zie je hier eigenlijk niet.
Op een gegeven moment komen we bij een blokkade. Er staan allemaal mannen en vrouwen met doeken voor hun mond en stokken in de hand. Overal hangen spandoeken. Op de weg ligt een spijkermat. Ze willen hun verhaal doen, iets met politiek. We krijgen een pamflet en moeten 50 peso's (€2,50) betalen. Dan wordt de spijkermat weggehaald en kunnen we verder. We gaan maar niet in discussie. De mensen waren erg vriendelijk tegen ons, maar het zag er toch wel een beetje angstaanjagend uit. 
We rijden op ons gemakkie verder. Kopen wat gebakken banaantjes langs de weg. Als we net over de helft zijn schrikken we ons rot. Opeens is er een touw over de weg gespannen. We moeten dus stoppen. Er springen 4 meisjes uit de berm die ons gebakken bananen of mais willen verkopen. We laten onze ramen dicht, we hebben net iets gekocht. Deze bijzondere gebeurtenis herhaalt zich nog zeker 15 keer voordat we in Palenque aankomen. Bijna altijd wordt dit door kinderen gedaan, we denken dat ze daarmee wat kunnen bijverdienen. Fijn is het niet. Als je maar niets zegt en vlak voor het touw gaat staan doen ze 'm wel omlaag en kun je doorrijden. Er wordt gelukkig ook op een normale manier fruit en mais langs de weg verkocht. De mais wordt eerst met schil en al gekookt, dan gaat de schil eraf en vervolgens worden ze in zakjes verkocht. Op sommige plekken wordt ie nog op een barbecue gebakken. 
Als we er bijna zijn brandt ons benzinelampje, tijd om te tanken dus. Komt goed uit dat we er zijn, want tankstations vind je eigenlijk alleen maar in de grotere steden. Onderweg kun je we jerrycans met benzine kopen voor nood.
Om half 4 zijn we bij het hotel. Het zwembad ligt al te lonken naar ons, maar helaas kunnen we nog niet op onze kamer. We nemen dus maar een bakkie koffie om de tijd te doden. Hotel ziet er prima uit. Als we eindelijk naar onze kamer kunnen komt het helemaal goed. We hebben twee kamers met een tussendeur met aan de kant ban Tom en mij een zitje en een groot bed. De kinderen moeten het weer doen met 2 bedden van 1.40 breed. Zij gaan zwemmen, Tom en ik proberen fietsen te regelen voor vanavond en morgen. Morgen willen we naar de oude Maya stad Palenque, dus lijkt fietsen ons wel handig. Het is hier overdag 37 graden, dus vroeg op pad. De stad ligt aan de voet van het Chipas gebergte, een beetje in de jungle. De fietsen gaat niet lukken voor vandaag, ze zijn te huur tussen 8 en 18 uur. Morgen dan maar. 
Dan wij ook nog maar even naar het zwembad om af te koelen, tenminste dat denken we. Het water is 34 graden, dus van een frisse duik is niet echt sprake. Ook niet erg, de zon is inmiddels achter een stel wolken dus met een biertje langs de kant is het prima uit te houden hier. Voor vanavond nog even een eettentje uitzoeken. Palenque zelf schijnt niet heel gezellig te zijn, dus misschien blijven we ook wel hier, we zien wel. 
 

Foto’s

3 Reacties

  1. Oma:
    22 juli 2018
    Dag Allemaal ,de weersvoorspelling voor hier zijn deze week ook ruim boven de 30 graden ,dus bina net zo warm als bij jullie gr Oma
  2. Marjet:
    22 juli 2018
    Klinkt als een avontuurlijk autoritje...gelukkig weer veilig op plaats van bestemming☀️
  3. Moniek:
    22 juli 2018
    Fijn dat jullie weer goed aangekomen zijn. Het is inderdaad pionieren op de wegen van midden-Amerika. Heel herkenbaar. Geniet van de fietstocht vandaag