Palenque - Bacalar

Zoals gezegd hebben we vandaag weer een flinke rit voor de boeg, er staat zo'n 5,5 uur voor. We willen eerst nog even pinnen. Helaas staat er een rij van wel 40 man voor de automaat. Dan zien we onderweg wel. Het loopt hier in Mexico niet echt over van de pinautomaten, behalve in Playa del Carmen, daar vind je er één op iedere hoek van de straat. We komen nog langs een redelijke stad, dus daar maar even kijken. Onze accommodatie van aankomende nacht kunnen we niet met creditcard betalen, dus we hebben geen keuze.
Het eerste stuk schiet niet echt op, maar daarna kunnen we goed doorrijden. Ook wel weer eens lekker die rechte wegen. Het is hier nooit druk op de weg. Het blijft uitkijken voor gaten in de weg, het fijnst is als er iemand voor je rijdt die de weg kent. Soms rijd je gewoon hele stukken links omdat de rechterhelft te slecht is. De vrachtwagens zijn hier echt tof, van die grote Amerikaanse met zo'n gigantische neus ervoor. De meesten rijden met dubbele oplegger. 
Het landschap verandert nu niet veel meer, de wegen zijn recht met af en toe een heuvel. In de dorpjes moeten we het weer heel rustig aan doen vanwege de hobbels. De omgeving blijft groen. Rond 5 uur komen we aan in Bacalar, een plaatsje aan een mooi meer. Natuurlijk kunnen we onze accommodatie weer niet vinden, uiteindelijk rijdt een taxichauffeur voor 40 peso's voor ons uit. Gevonden! We zitten bij mensen thuis die 8 kamers in hun tuin hebben mét geweldig uitzicht op het meer. De appartementen zijn simpel, maar helemaal prima. De vrouw, met een hele mond vol zilveren tanden, is erg aardig. We planten onze tassen in de kamer en halen gelijk een biertje, die hebben we wel verdiend. Lekker buiten zitten en genieten van het uitzicht. Sep gaat gelijk zwemmen in het meer. Dan vangen we een glimp op van de mensen die boven Tom en mij zitten, 2 dames die samen zeker de 320 kilo aantikken. Sep bedenkt zich niets: "Kijk maar uit dat ze vannacht niet opeens naast jullie liggen" 😱
We vragen de eigenaresse waar we goed kunnen eten en ze geeft ons een adresje een paar kilometer verderop. We hebben er heerlijk gegeten, echt een leuke tent. Ook hier weer veel muggen. Opeens komt er een enorme wolk wierook voorbij een gedurende de rest van de tijd dat we zitten te eten hebben we geen last meer van muggen. Om een uur of 10 zijn we terug. Ties en Bente gaan slapen en Tom, Mats, Sep en ik gaan nog even aan het meer zitten. Heerlijk hier, kabbelend water en in de verte horen we een specht. Sep en Mats horen we zachtjes kletsen vanuit hun hangmat. Wat is het leven goed!