Van Sigiriya naar Kandy

We hebben vannacht allemaal prima geslapen. We lagen er al vroegen dus zijn we ook redelijk vroeg wakker. Om eenieder of 6 wordt het ook al licht en we hebben natuurlijk geen gordijnen die het licht tegenhoudt. Na het ontbijt gaat Tom met een van de werknemers hier achterop de brommer naar het dorp om te pinnen. Er stond bij het boeken dat je met creditcard kon betalen, maar dat gaat toch niet. Weer een heel pak geld gehaald, want we moeten vandaag Akila ook betalen (1000 roepie is ongeveer €5,50)
Ruim voor 10 uur is Akila er en vertrekken we. We maken eerst een tussenstop in Dambulla. Hier bezoeken we een rotstempel met meer dan 150 Boeddhabeelden. Eerst klimmen we de rots op, de tempel ligt op 150 meter hoogte. De beelden en muurschilderingen zijn erg mooi, de kinderen vinden dit eigenlijk de mooiste tempel die we hebben bezocht. Voor nu zijn de tempelbezoeken wel even genoeg geweest, de sjaals kunnen voorlopig in de tas blijven. We gaan de culturele driehoek, dit is het gebied tussen de plaatsten Anuradhapura, Polonnaruwa, Dambulla nu verlaten. Natuurlijk zijn er door het hele land tempels, maar de bekendste en meest historische hebben we bezocht. 
Terug bij de parkeerplaats staat er een heel klein standje met vers vruchtensap. Dat lusten we wel! Na de bestelling valt de stroom uit, dus kan er geen juice worden gemaakt. De man biedt aan om kokosnoten voor ons te hakken. Ook prima. Hij maakt ze in een leuke muisvorm, rietje erin en klaar. Smullen! We rijden verder richting Kandy. Het wordt hier steeds heuvelachtiger. We stoppen onderweg nog bij een kruidentuin. We krijgen een rondleiding langs allerlei planten zoals peper, kardemom, vanille en ga zo maar door. Er worden oliën en crèmes en allerlei gezonde dingen van gemaakt die tegen werkelijk van alles helpen ;-) Uiteindelijk krijgen de mannen allemaal nog een massage, Bente en ik willen even niet. Erg grappig! De jongens zijn vooral in het begin erg giechelig en vinden het allemaal maar erg ongemakkelijk. Er wordt begonnen met hun hoofd, dan nek en rug en tenslotte de benen. Uiteindelijk vonden ze het toch eigenlijk wel erg leuk. We geven de masseurs hun fooi en ook de man die ons heeft rondgeleid. Nu moeten we natuurlijk nog naar het winkeltje. Daar begint hij met vragen van zulke belachelijke prijzen (2 potjes voor €130,-!) dat we besluiten niets meer te kopen. Afdingen is hier wel normaal, maar niet heel extreem. We stappen de bus in en hij komt ons nog achterna. Maar we hebben er al geen zin meer in en vertrekken. Een stukje verderop stoppen we om te eten. Akila heeft ons weer naar een leuk tentje gebracht. 3 tafels met een plastic stoeltjes en een buffet met heerlijke curry's. Er staan wel 10 verschillende. De mensen zijn superaardig en vrolijk. Ze verbouwen hun eigen kruiden in de tuin en koken nog op een houtgestookte oven. De rijst staat gewoon in de rijstkoker op het buffet. We worden uitgebreid bedankt voor onze komst. Wij bedanken hen natuurlijk voor het heerlijke eten.
Na nog een uur rijden de bergen in (de afstand is maar 30 kilometer) komen we aan in Kandy. Wat een totaal andere stad! Het ligt midden tussen de heuvels en alles is heel groen. De Engelse invloeden zijn hier heel duidelijk te zien. Het is hier een heel stukje koeler dan we gewend zijn, een heerlijke temperatuur. Rond half 5 komen we aan bij het hotel. Het ligt halverwege een heuvel en het uitzicht is super. Helaas geen zwembad, dat missen de kinderen wel. Voordat we bij het hotel kwamen zijn we nog langs het station gereden om de tickets voor overmorgen op te halen. Best spannend of dat was gelukt, Tom had ze via een tussenpersoon geboekt. Het is gelukt, ze liggen keurig klaar! Ook hebben we nog tickets geregeld via een vriend van Akila voor de Esala Perahera. Iedere avond is er deze week een optocht van dansers, acrobaten, trommelaars en versierde olifanten ter ere van de heilige tand van Boeddha. Het is het grootste religieuze spektakel ter wereld. Er zitten 's middags al mensen langs de straten en er lopen handelden politiemensen rond. Wij hebben tickets voor een tribune. Die worden veelal gebouwd in winkels en cafés. We zijn benieuwd!
Bij het hotel nemen we afscheid van Akila, hij rijdt weer naar z'n huis in Anuradhapura. Prima gids en chauffeur. Dit mag ik in z'n boekje schrijven zodat hij het weer aan andere toeristen kan laten lezen.
We eten rond 7 uur in het hotel en lopen daarna de heuvel af naar de stad. Ongeveer een kwartier lopen. De Esala Perahera is net afgelopen en er stromen duizenden mensen weg. We willen eigenlijk ergens iets gaan dringen, maar door het festival zit alles dicht. Jammer! Na wat te hebben rondgelopen gaan we terug naar het hotel. Het restaurant gaat net dicht en ook hier kunnen we niets meer drinken. Gelukkig ontdekken we nog 2 flessen bier en cola in de minibar, zodat we nog even heerlijk op ons balkon kunnen zitten. In het restaurant wordt geen alcohol geschonken. Dit is hier op veel plekken zo, omdat de vergunning erg duur is. Het gebeurt dan wel eens stiekem, zoals nu in de minibar.
Toen we terug liepen uit de stad stond er een ambulance op de stop. Hij wilde niet meer starten en een paar mannen vragen Tom en de jongens om te helpen duwen. Achterin steken 2 hoofden van verpleegsters boven het raam uit. Ze hebben een keurig gesteven witte schort aan en een kapje op hun hoofd. Wat was zo'n grappig gezicht en ik moest zo lachen dat ik helemaal ben vergeten een foto te maken. Dat hebben we ook weer meegemaakt! Nu lekker slapen en morgen de stad verder verkennen. Trusten!